Het is vakantie en ik loop een rondje om de kreek. Voor een voorbijganger lijkt het gewoon, maar voor mij is het veel meer. Ik geniet van de zon op mijn huid, de weerspiegeling van het water en de trots door mijn aderen. Trots? Ja, trots.
Vijf jaar geleden verbleven we voor het eerst bij dit vakantiehuisje. Ik was meteen verliefd op de grote, serene kreek waar het aan lag.
En terwijl mijn man regelmatig even een rondje van anderhalf uur om de kreek wandelde, was voor mij de gedachte aan die wandeling al genoeg om af te haken.
Vijf jaar geleden hield ik wandelen misschien een kwartier vol. Een halfuur als ik geluk had. Maar dan moest ik toch echt wel even zitten.
Bekaf was ik dan.
Vol jaloezie keek ik naar anderen – zoals mijn man – die blijkbaar zonder moeite konden wandelen, fietsen en bewegen.
Regelmatig heb ik mijn lijf vervloekt. Waarom kon ik daar niet bij horen?
“Wat was er toch mis met mij? Stom lijf!”
Inmiddels weet ik dat ik elke nacht ademstops had. Niet voldoende zuurstof kreeg. En ’s nachts nooit herstelde van wat ik overdag had gedaan.
En met terugwerkende kracht ben ik zo trots op mijn lichaam.
Wat heb ik toch een krachtig lijf. Zelfs met al die tegenwind kachelde het door en bleef het (wonder boven wonder) op de been.
Nu – na ruim 3 jaar aan goede nachtrusten – voel ik de kracht, soepelheid en energie in mijn lichaam waar ik vroeger jaloers op was bij anderen.
Ik heb weer energie om te ondernemen, lig wekelijks in verschillende yoga houdingen op de mat en ben dol op wandelen.
Zoals nu. Om deze kreek.
Deze wandeling die vijf jaar geleden nog onmogelijk leek.
Er druppelt een traan over mijn wang als ik ons vakantiehuisje weer in beeld krijg.
Ik heb het gehaald. En ik ben nog niet bekaf.
Voor een voorbijganger lijkt deze wandeling misschien gewoon, maar voor mij is het zo veel meer.
Deze column verscheen eerder in Het Apneu Magazine (©: Cynspirerend).
Meer lezen?
- Lees mijn vorige column: “Eén nachtje zonder masker?”
- Bekijk hier het overzicht van al mijn columns.
Of lees hier al mijn artikelen over slaapapneu.
Blijf op de hoogte van nieuwe columns en artikelen!
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg me op social media:
2 gedachten over “Column: Trots op mijn rondje om de kreek”
Wat indrukwekkend. Ik zou niet zeggen dat je zo ziek was. Dat soort ziektes zien mensen niet aan je buitenkant. Ik weet er alles van… helaas
Mooi beschreven en herkenbaar. Ik heb ook veel baat met mijn mra beugel
Reacties zijn gesloten.