Mijn dochtertje is op school en ik ben geconcentreerd aan het werk achter mijn laptop. Plotseling popt er een berichtje omhoog.
“Sinds kort weet ik dat ik slaapapneu heb. Ik dacht dat het iets was dat alleen oudere, zwaar snurkende mensen krijgen, maar nu heb ik het zelf. Fijn om jouw verhaal over slaapapneu te lezen. Ik voel me minder alleen en raar nu ik lees dat iemand zoals ik ook apneu heeft. Wat knap dat je er zo open over bent..”
Het eerste dat in me opkomt is: hoezo is het knap dat ik over slaapapneu heb geschreven? Daarna volgt de herkenning: vervelend dat ze zich raar en alleen voelt met haar apneu.
Ik denk terug aan het moment dat ik bij de osa-consulent te horen kreeg dat ik slaapapneu had. Tranen met tuiten huilde ik. Ze stroomden van opluchting (eindelijk was er een reden voor mijn klachten, ik was niet gek), maar ook van verdriet en zelfs een beetje angst (en nu? Wat gebeurt er nu met mij?).
Op een nacht waarin ik weer eens wakker lag over hoe nu verder, ging ik googelen naar ervaringen van anderen. Hoe gaan zij ermee om? Maar ik kwam vooral op informatieve teksten terecht. Af en toe las ik een ervaringsverhaal van iemand, maar die was minimaal twintig jaar ouder dan ik. Het verdriet werd juist erger. Was ik dan de enige dertiger met slaapapneu?
‘Wanneer doe je dat masker op als je gezellig met je man in bed ligt?’
Ik had behoefte aan ervaringen van leeftijdgenoten. Ik wilde weten wanneer je dat masker op doet als je gezellig met je man in bed ligt. Hoe je je dochter uitlegt dat mama nu met een masker slaapt. Hoe je het een hele nacht volhoudt met dat onding op je neus. En vooral: helpt het écht?
Kortom, ik had behoefte aan herkenning, praktische tips en hoop. Dat zou mij hebben geholpen met het sneller accepteren van mijn apneu en de behandeling, denk ik achteraf.
Inmiddels ben ik drie cpap-jaren verder. Ik ben nu zelf zo’n dertiger met jarenlange ervaring. De verhalen die ik drie jaar geleden tijdens het googelen miste, schrijf ik nu zelf op mijn blog. Om herkenning te bieden voor andere, jongere mensen met apneu.
Juist door het delen van mijn ervaring kom ik zelf ook in contact met andere twintigers en dertigers met apneu. Daardoor voel ik me op mijn beurt ook minder alleen met mijn cpap.
En nee, het is heus niet het eerste gespreksonderwerp dat ik aansnijd als ik met een moeder op het schoolplein sta te babbelen. Maar als het ter sprake komt, vertel ik er gerust over.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: Heb je zelf ook apneu? Wees dan eerlijk en open over je slaapapneu. Wij bepalen samen het beeld van apneu en kunnen anderen die ’s nachts ook vertwijfeld googelen op ‘ik heb apneu, wat nu?’ een hart onder de riem steken. Hen laten weten dat apneu, op welke leeftijd dan ook, niet raar en niet eenzaam hoeft te zijn.
Zet je masker eens op Facebook, maak een TikTok-filmpje met je mra-beugel, of schrijf net als ik over je ervaring. Open zijn over slaapapneu is wat mij betreft niet knap.
Het is knap nodig.
Twee maanden geleden heb ik deze foto van mezelf gepost. Zou jij dat ook durven?
Deze column verscheen eerder in Het Apneu Magazine (©: Cynspirerend).
Meer lezen?
- Lees mijn vorige column: “Mobiele wandelaars”
- Bekijk hier het overzicht van al mijn columns.
Of lees hier al mijn artikelen over slaapapneu.
Blijf op de hoogte van nieuwe columns en artikelen!
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg me op social media:
In mijn vrije tijd speel ik graag spelletjes, wandel ik langs minibiebs en kokkerel ik met veel plezier in mijn keuken.
Op mijn blog komen al deze liefdes samen: mijn blog staat boordevol lekker leesvoer over bordspellen, voeding, moederschap en bewust leven.
Tevens help ik andere bloggers en ondernemers om hun online zichtbaarheid te vergroten. Door het geven van SEO schrijftrainingen of knettergoede online teksten voor hen te schrijven bijvoorbeeld. Zo leuk!
Veel leesplezier op mijn website!
Liefs, Cynthia
- Recept: Salade met aardbeien en balsamico dressing - 30 mei 2023
- Column: ‘Gaat u maar lekker slapen, mevrouw’ - 23 mei 2023
- 5x Populaire Bordspellen Apps - 16 mei 2023
Heel goed verwoord. Ik kan me er nu wat beter iets van voorstellen als je hier mee te maken hebt.
Herkenbaar. Ik heb je ook googlend gevonden en jouw blogs hebben me geholpen. Ik voelde me echt onbegrepen als 28jarige met apneu. Ga zo door!
Eerlijk gezegd weet ik echt weinig van slaapapneu maar nu heb ik er iets meer inzicht in gekregen. Ik vind het ook knap dat je er over schrijft.
Helemaal mee eens! Goed dat je er zo open over schrijft! Daar help je mij en vele anderen mee