“Wat erg voor je dat je met zo’n onding moet slapen.”

“Wat erg voor je dat je met zo’n onding moet slapen.” Ze kijkt me meewarig aan. Standje medelijden op haar gezicht. Zij zou dat nooit kunnen, voegt ze er aan toe. Ik volg haar blik en kijk naar ‘het onding’ waar ze op doelt.”