Column: “Eén nachtje zonder masker?”
COLUMN – Ik geef het eerlijk toe: mijn man en ik hebben een luxe leven. Toen mijn dochter drie maanden oud was, besloot ze al ’s nachts lekker door te slapen. Zalig! Maar vandaag is anders.
Eens in de zoveel tijd krijg ik de schrijfkriebels en wil ik even iets delen. Een gevoel, een beeld of een ervaring.
Deze momenten pluk ik uit mijn hersenen en vat ik met liefde samen in een persoonlijke column.
Zoek je specifieke columns?
Lees al mijn columns hier:
COLUMN – Ik geef het eerlijk toe: mijn man en ik hebben een luxe leven. Toen mijn dochter drie maanden oud was, besloot ze al ’s nachts lekker door te slapen. Zalig! Maar vandaag is anders.
Mijn dochtertje is op school en ik ben geconcentreerd aan het werk achter mijn laptop. Plotseling popt er een berichtje omhoog. “Sinds kort weet ik dat ik slaapapneu heb. Ik dacht dat het iets was dat alleen oudere, zwaar snurkende mensen krijgen, maar nu heb ik het zelf. Wat…”
“Ik heb mijn dochter naar school gebracht en wandel mijn dagelijkse wandeling door de buurt. Verderop staat een man in een speeltuin. Ogen gericht op de smartphone in zijn hand. Om hem heen rent een meisje. In de kinderwagen naast de man schatert een klein jongetje haar vol overgave toe. Een mooi moment. Dan ineens vertrekt het gezicht van het dochtertje en..”
“Wat erg voor je dat je met zo’n onding moet slapen.” Ze kijkt me meewarig aan. Standje medelijden op haar gezicht. Zij zou dat nooit kunnen, voegt ze er aan toe. Ik volg haar blik en kijk naar ‘het onding’ waar ze op doelt.”
Mijn dochter en ik lopen hand in hand. We hebben net geluncht en het is tijd om terug naar school te gaan. Ze kletst vol plezier over alles wat ze ziet en over wat ze vanochtend heeft meegemaakt op school. Dan ineens stelt ze de vraag…
Het Corona virus is uitgebroken: Wereldwijd en dus ook in Nederland. Ik word zo moe van al die verhalen, beelden en nieuwsberichten over het virus. Mijn kop zit vol Corona. In een poging mijn hoofd wat meer rust te geven, ben ik gaan schrijven. Want wat ik vind van alles rondom het virus is -net als alle meningen in dit land – niet eenduidig.
Mijn vader is overleden. De beelden van de laatste dag bij pap schieten steeds door mijn hoofd. Dus ik probeer het te verwoorden in een blog.
“Vrouwen die klagen over misselijkheid tijdens hun zwangerschap zijn mietjes.” zegt ze opeens. Ik wil haar een klap geven.