BABYBLOG – Het is donker in mijn kamer. Alleen één lampje staat aan. Ik lig op schoot. Slabje om en een nachtflesje in mijn mond. Lekker sabbelen. Mijn oogjes vallen bijna dicht.
Best vermoeiend, het drinken van zo’n fles. Maar ook wel lekker. Ik sabbel tevreden door en laat mijn oogjes rustig dichtvallen.
Ineens voel ik iets nats op mijn wangetje. Ik schrik een beetje en open mijn oogjes.
Ik kijk omhoog en zie nog iets nats naar beneden rollen. Een druppel. En nog één. Ik kijk nog wat beter.
De druppeltjes komen uit mama’s ogen.
Ze kijkt ook verdrietig. Heb ik wat verkeerds gedaan?
Mijn broekje is droog. Ik huil niet. Ik mopper niet. Wat zou het dan zijn?
Ik kijk mama bezorgd aan. Heel even vergeet ik waar ik mee bezig ben: Mijn flesje.
Daarna begin ik weer te sabbelen, maar nu houd ik mama goed in de gaten.
Mama kijkt me niet meer aan.
Ze kijkt ergens boven me. Ze maakt zachte geluidjes en knijpt met haar ogen.
Mama haalt diep adem. Dat weet ik, want haar buik beweegt mijn lijfje. Maar dat vind ik niet erg.
Mama kijkt me weer aan en de druppeltjes komen weer. “Sorry hoor,” zegt mama.
En ik snap er niets van.
Wat kan ik doen?
Ik denk na en besluit mama een grote lach te geven. Ze geeft me een lachje terug. “Ach, wat ben je toch een lieverd,” zegt ze.
Maar de druppeltjes stoppen niet. Ze worden erger. Haar buik schokt een beetje, waardoor ik ook beweeg. Ze zucht.
“Let maar niet op mama. Mama is gewoon moe,” zegt ze en geeft me een kusje op mijn hoofd.
Oh, is dat het? Dat snap ik wel. Ik sabbel verder en laat mijn oogjes weer dichtvallen.
Nog meer over baby’s lezen?
- Lees het volgende Babyblog: Mijn grote liefde en ik
- Ontdek 12x écht leuke cadeau tips voor de eerste verjaardag
Of ga hier naar het overzicht met columns.
1 gedachte over “Babyblog: Druppeltjes op mijn wang”
Mooi geschreven. Ik zie het xo voor me. Ook erg herkenbaar, die slapeloze nachten met nachtvoeding
Reacties zijn gesloten.