Het Corona virus is uitgebroken: Wereldwijd en dus ook in Nederland. Ik word zo moe van al die verhalen, beelden en nieuwsberichten over het virus. Mijn kop zit vol Corona.
Drastische maatregelen
Aangezien het virus erg besmettelijk is en er nog geen medicijn gevonden is, nemen heel veel landen drastische maatregelen, zoals:
- Geen bijeenkomsten met meer dan 100 mensen
- Zoveel mogelijk mensen thuis laten werken
- Als je verkouden bent (zoals mijn dochter en ik) blijf je zoveel mogelijk thuis
Veel mensen gaan kennelijk massaal hamsteren, raken in paniek en snappen de maatregelen wel.
Of ze willen zelfs dat de overheid nog méér gaat verbieden. Zoals ook de scholen en kinderopvang sluiten. Dit wordt al in meerdere landen om ons heen gedaan en het zal me niets verbazen als wij uiteindelijk gaan volgen.
Mijn kop zit vol Corona
Maar ik… Ik ben verbijsterd en kan er met mijn hoofd niet goed bij. Ik heb veel vragen, merk ik.
En mijn hoofd doet haar uiterste best om al die Corona input zo goed mogelijk te verwerken. Maar het blijft: Mijn kop zit vol Corona.
Ik heb tegenstrijdige gevoelens en gedachtes over dit alles.
Alle gedeeltes in mij aan het woord
In een poging mijn hoofd wat meer rust te geven, ben ik gaan schrijven. Alle gedeeltes in mezelf heb ik een podium gegeven: Gooi het er uit! Vertel maar wat je dwars zit!
Want wat ik vind van alles rondom het virus is -net als alle meningen in dit land – niet eenduidig.
Dit is wat de delen in mijzelf van het Corona virus vinden.
De Kritische Analist in mij zegt
“Ik snap het niet. Het gaat toch om een variant op de griep? En aan de reguliere griepvirussen overlijden toch ook jaarlijks mensen in de risicogroepen?
Wat maakt dit virus anders, waardoor er zoveel drastische maatregelen worden genomen? Waar is iedereen bang voor?
De symptomen van dit virus komen volgens het RIVM overeen met de ‘reguliere’ griepvirussen: Verkoudheid en keelpijn. En eventueel bij een ergere variant last van koorts (boven 38 graden) en/of luchtwegklachten. In dat laatste geval moet je contact opnemen met je huisarts.
Wat is het verschil? Waarom deze paniek? Onderschat ik dit nou zo erg? Of krijgen we bepaalde informatie over dit virus niet? Het is mij geheel onduidelijk.”
De Bezorgde Moeder in mij zegt
“Mijn dochter is verkouden en ik ook. We hebben een lagere weerstand, maar tot nu toe zie ik geen reden om me zorgen te maken over dat wij misschien het Corona virus kunnen hebben.
En toch maak ik me elke keer als mijn dochter hoest en proest stiekem een beetje zorgen.
En dus leer ik haar hoe ze nog beter haar handen kan wassen, hoe ze moet niezen in haar elleboog, maar ik houd geen afstand. Ik knuffel haar zo vaak als ik wil.
Toch vraag ik me af: Kan ik met haar nog wel naar buiten? Lekker de zon in? Even lekker spelen? Of moeten we vooral binnen blijven?”
De Recalcitrante Puber in mij zegt
“Ik vind het ronduit irritant dat ik thuis moet blijven voor mijn verkoudheid. Juist omdat ik binnen moet blijven, wil ik naar buiten.
En niezen in mijn elleboogholte vind ik ronduit vies! Mijn hele vest zit onder het snot! Bah! Alsof dat hygiënisch is! En dan moet ik daarna met diezelfde elleboog een ander begroeten. Onzin!
Het liefst zou ik gewoon mijn kop in het zand steken en leuke dingen gaan doen. Er op uit! Het liefst lekker ver weg van hier. Maar ja, vind maar eens een land zonder Corona maatregelen.”
De Werkende Moeder in mij zegt
“Ik kijk op tegen wekenlang thuis werken. Het ideale van werken op mijn werk is dat ik uit huis ben. Even mijn ‘mama-modus‘ uitzetten en gewoon knallen.
Nu moet ik telkens gaan schipperen tussen mama zijn en werknemer zijn. Daar kijk ik tegenop.
Ook maak ik me zorgen of ik straks voldoende tijd voor mezelf heb. Om even op te laden en tot mezelf te komen.
De fijne structuur die we binnen ons gezin hebben, wordt omgegooid. Daar ben ik bang voor.”
De Vredelievende Idealist in mij zegt
“Het komt wel goed.
Ik ben er zeker van dat deze Corona Periode niet voor niets zal zijn. Hopelijk levert het al die drukke mensen in onze maatschappij meer rust en tijd met elkaar op.
Als er nou ook een wereldwijde internetstoring bij zou komen, dan zouden we echt een periode in gaan met minder oog voor al die verrekte smartphones en meer oog voor elkaar.
Minder afleiding, meer samen.
Ik geloof dat deze periode ook een start kan zijn van veel inzichten en inspiratie. Van werken aan jezelf en de verbinding zoeken met je gezin. Als je het toe laat.”
Meer rust in mijn hoofd
Doordat ik al deze gedeeltes in mezelf even aan het woord heb gelaten, komt mijn hoofd iets meer tot rust. Want:
- Het is een verwarrende tijd
- We hebben dit nog nooit eerder meegemaakt
- En we snappen niet alles.
En dat is niet erg. Sterker nog, dat is logisch.
Mijn advies
Mijn advies aan mezelf en aan jou:
- Laat toe wat je denkt en voelt. Schrijf, praat of doe iets anders wat je rust geeft.
- Wees je bewust welke input je tot je neemt. Zo haal ik mijn informatie zoveel mogelijk alleen van het RIVM, van de website Thuisarts (opgericht door huisartsen) en indien nodig mijn eigen huisarts.
- Focus je op jezelf, je gezin en je normale dagelijkse dingen.
- Laat je niet gek maken, maar neem wel je verantwoordelijkheid.
Ook dit gaat (ooit) weer voorbij…
Meer lezen?
- Lees mijn vorige column: “Mijn laatste dag bij pap”
- Bekijk hier het overzicht van al mijn columns.
Of lees hier mijn artikel met 8x Tips voor Thuiswerken met Kleine Kinderen
Blijf op de hoogte van nieuwe columns en artikelen!
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en volg me op social media:
In mijn vrije tijd speel ik graag spelletjes, wandel ik langs minibiebs en kokkerel ik met veel plezier in mijn keuken.
Op mijn blog komen al deze liefdes samen: mijn blog staat boordevol lekker leesvoer over bordspellen, voeding, moederschap en bewust leven.
Tevens help ik andere bloggers en ondernemers om hun online zichtbaarheid te vergroten. Door het geven van SEO schrijftrainingen of knettergoede online teksten voor hen te schrijven bijvoorbeeld. Zo leuk!
Veel leesplezier op mijn website!
Liefs, Cynthia
- Recept: Salade met aardbeien en balsamico dressing - 30 mei 2023
- Column: ‘Gaat u maar lekker slapen, mevrouw’ - 23 mei 2023
- 5x Populaire Bordspellen Apps - 16 mei 2023
Mooi omschreven die twijfeling die iedereen heeft rondom het virus. Dat merk je ook aan de veelheid aan bloggers die iets over hun gedachtes over corona bloggen.
Ik herken je verhaal zo! Als hsp-er loop ik helemaal over. Mijn hoofd zit vol met informatie. Manlief zag me vrijdag met het uur voller raken. Ook onze hsp dochter pikt info op en is onrustiger, is vroeg wakker.
Maar jouw blog had zomaar de mijne kunnen zijn.
Het is een bizarre tijd. Hopelijk kunnen we snel de piek laten zakken zodat de zorg alles aan kan en ze niet hoeven te kiezen zoals in China en Italië
Proberen om positief te blijven is de boodschap! We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten er door. Hopelijk is dit allemaal snel achter de rug!
Ja, mijn hoofd zit er ook vol van. Het houdt mij voortdurend bezig. Zowel privé als werkmatig omdat ik ik er op mijn werk ook veel mee te maken krijg, en dan vooral vragen van werknemers of ze thuis moeten blijven of niet en of ze de uren vergoed krijgen als ze verkouden zijn en daarom thuis moeten blijven maar niet ziek zijn maar het type werk helaas niet toelaat om thuis te werken….
Ja het is allemaal wat veel wat we over ons heen krjjgen. Ik probeer er met gezond verstand mee om te gaan en de adviezen ter harte te nemen. Op het werk is er geen probleem omdat ik veel alleen zit en eigen kantoor
Ik maak me er wel druk om, maar eigenlijk ook weer nuchter. Maar vooral om me zoontje maak ik me zorgen terwijl die niet echt in het risico vak zit naja.
Je kan er echt niet meer om heen he. Heb hetzelfde gevoel.
Ik denk ook dat deze periode ook positieve dingen kan opleveren. Daar hoop ik ook echt op.
Mooi omschreven ik heb van de meeste poppetjes om het zo maar even te zeggen wel iets.
Al het nieuws over corona vind ik gek genoeg heel erg interessant. Het thuis zitten iets minder geef ik toe, maar je hebt het mooi omschreven!
Inderdaad zit mijn hoofd ook vol met carona. Het blijft maar door mijn hoofd spoken. Goed dat je er over schrijft in je blog.
En hoe denk je er nu inmiddels over?
Ik voel me er nu meer gelaten onder. Vooral de filmpjes van Diederik Jekel op Youtube hebben me veel geholpen om de situatie te begrijpen. We proberen nu meer te zoeken naar de rust, structuur en mogelijkheden binnen de beperkingen op dit moment. Gezondheid heeft de meeste prio. Van onszelf en de mensen om ons heen.
Lukt het inmiddels al een beetje om het af en toe wat los te laten? Ik merk dat het de ene dag beter gaat dan de andere, maar ik heb in ieder geval wel dat ik ’s avonds alleen het RTL nieuws kijk en verder niet meer naar al die andere programma’s waarin het besproken wordt.