Hij is er altijd voor mij
Afgelopen jaar was heftig. Rond deze tijd was ik hoogzwanger en hoogziek. En mijn man was er voor mij. Altijd. Bij ziekenhuisopnames liet hij me niet alleen. Aan kotsbuien was hij inmiddels zo gewend dat hij mijn haar omhoog hield. Bij huilbuien troostte hij me met zijn armen om me heen. En dat vond ik zo fijn, zo bijzonder. Ik kan op hem bouwen, op hem leunen en tegen hem steunen als het nodig is. Dat heb ik wel dubbel en dwars geleerd en ervaren deze afgelopen periode. En daar ben ik zo dankbaar voor. Zonder hem had ik het nooit gered.
Papa van onze kleine madam
Het afgelopen jaar heb ik hem ook papa zien worden van onze kleine madam. Verliefd kan hij naar haar kijken. En zij kijkt met bewondering terug. Ze lachen, spelen en kletsen zo heerlijk samen. Als papa haar in de lucht gooit lacht ze heerlijk hardop. Haar eerste woordje was “papa”. En ook haar scheetjes en boertjes zijn genetisch bepaald door papa. Onze dochter heeft dat talent duidelijk van haar vader meegekregen. Pffff… Maar bovenal heb ik mijn man zien groeien als papa. Ze zijn zo leuk samen, die twee. Zo lief.
Nog niet officieel mijn man
Ik noem hem al mijn man, maar eigenlijk is hij mijn geregistreerd partner. Volgend jaar stappen we écht dat huwelijksbootje in samen. Met jurk, pak, ceremonie en feest. Dan gaan we vieren hoe fijn we het samen hebben en vieren we dat we nog heel veel jaren samen willen leven. Zo lang als maar kan in dit leven. Samen met onze mooie dochter. En met de lieve familie en vrienden om ons heen. Het plannen en regelen is al begonnen. Eind van deze week ga ik op jurkenjacht. En toch ondanks alle plannen, voel ik me stiekem al getrouwd met hem. We wonen alweer een aardig tijdje samen, we hebben een dochter samen en het voelt zo heerlijk vertrouwd.
Dus voor mij is hij al stiekem mijn man. Die heerlijk foute woordgrapjes maakt waar ik stiekem toch echt wel om moet lachen. Mijn man die behulpzaam is, wanneer iemand een helpende hand kan gebruiken. Waar ik heerlijk bij in zijn armen kan liggen. Die net zo kan genieten van onze dochter als ik. Met wie ik oud en grijs wil worden. Met wie ik samen wil leven, totdat het leven ermee ophoudt.
Lieve schat, vandaag is het 35 jaar geleden dat je ter wereld kwam. Bij je ouders en oudere broertje in Veldhuizen in een flat.
Ik ben blij dat dat gebeurd is. Ik ben blij dat jij er bent, schat. Laten we dat vieren vandaag.
Vind je het leuk om op de hoogte te blijven van mijn blog?
Schrijf je dan in voor mijn maandelijkse nieuwsbrief of volg me op Pinterest, Facebook en Instagram.
Deze blog bevat geen samenwerking met een bedrijf, maar komt volledig voort uit mijn eigen inspiratie. In deze blog staan wel een paar affliate links.
In mijn vrije tijd speel ik graag spelletjes, wandel ik langs minibiebs en kokkerel ik lekker in mijn keuken.
Op mijn blog komen al mijn liefdes samen: Cynspirerend staat boordevol lekker leesvoer over bordspellen, voeding, moederschap en bewust leven.
Ook help ik organisaties en bedrijven om hun website te verbeteren en zo hun online zichtbaarheid te vergroten.
Veel leesplezier op mijn website!
Liefs, Cynthia
- Yes! Mijn nieuwe Structuurjunkie planner 2024-2025 is binnen! - 19 april 2024
- Mijn oude dag: wat is mijn ideaalbeeld? - 11 april 2024
- Recept: Heerlijke chocolade mug cake met banaan - 5 april 2024
Gefeliciteerd met je man
Als moeder ben ik ook erg blij met hem en natuurlijk ook met zijn grote broer.
Maar ook met mijn schoondochters en het liefste kleinkind.
Houd van jullie allemaal.